دولت باید دولت کریمه باشد. معنای «اللّهم انّا نرغب الیک فی دوله کریمه» این است که پروردگارا! ما دستهای خود را بلند و دلهایمان را به سوی تو عرضه میکنیم و از تو دولت کریمه را میخواهیم.
این دولت کریمه شرایطی دارد. البته ما از اوّلِ انقلاب تا کنون همواره خواستهایم دولتها را دولت کریمه بنامیم. یکی از آرزوهای ما این است و بنده آن را دوست میدارم. اما حقیقت قضیه این است که دولت کریمه شرایطی دارد.
دولت کریمه، دولتی است که عزیز و سربلند و دارای اعتقاد راسخ به آن راهی است که قانون اساسی و وظایف و سیاستهای نظام در مقابل او گذاشته است. نفوذناپذیر است و متاع خودش را بهخاطر سبک کردن دیگران سبک نمیبیند؛
همان نکتهای که امام صادق – قریب به این مضمون – به شیعهی خود فرمودند که اگر گوهری در دست تو باشد و همهی دنیا بگویند این خزف است، آیا عقیدهی تو برمیگردد و احساس حقارت میکنی؟ گفت نه؛ گفتند پس گوهرت را نگهدار.
دولت کریمه ی امام زمان عج الله فرجه
دولت کریمه دارای پیام است و برای دنیا حرف نو دارد. ما این حرف نو را داریم. امروز مردمسالاری دینیای که ما در کشور خود مطرح میکنیم، یک حرف نو است؛ نه فقط به خاطر اینکه ما شاخهای از مردمسالاری را ارائه میدهیم؛ نخیر، ما در واقع در مردمسالاریهای دنیا شبهه میکنیم.
من حقیقتاً در مردمسالاریهای دنیا خدشه دارم؛ برای خاطر اینکه انتخابات و گزینشها در دنیا تحت تأثیر عوامل تبلیغاتیای است که یکسره دست سرمایهدارهاست.
چه کسی است که از تأثیر عوامل ارتباطاتی امروز یکسره غافل باشد؟ میگویند روزنامهها در امریکا یا در انگلیس آزاد است. من سؤال میکنم کدام روزنامه متعلّق به قشرهای متوسط و پایین مردم است تا آدم از آزادی روزنامه، آزادی آن قشر را کشف کند؟
روزنامهها متعلّق به چه کسانی است؟ کارتلها و تراستهای بزرگ و سرمایهدارها. بله، روزنامهها آزادند؛ یعنی آنها آزادند که هرچه میخواهند، بگویند. آنها برخلاف مصلحت خودشان حرفی نمیزنند. این مربوط به آنهاست که مظهر و مادر و آورندهی دمکراسیاند و به آن افتخار هم میکنند. شما ملاحظه کنید، دولتهایی هستند که از آنها دمکراسی را گرفتند.
مثلاً در میان همسایههای ما – من نمیخواهم اسم بیاورم – دولتهایی هستند که عنوان دمکراسی را با خود دارند، اما در حقیقت، حاکمیت با نظامیان است.
یک وقت کسی وسط میدان میآید و بدون اینکه اعتنایی بکند که انتخاباتی وجود دارد، همه را کنار میزند و بر سرِ کار میآید و میشود حاکمیت نظامی!
یا حاکمیت انحصاری احزاب است و کسی جرأت ندارد غیر از نامزد آن حزب، نامزدی معرفی کند؛ انتخاباتی با یک نامزد برای ریاست جمهوری!
امروز در میان کشورهای اسلامی و در مجموعههایی که ما در آن زندگی میکنیم و با آنها تعامل داریم، کدام کشور است که مثل جمهوری اسلامی، آحاد مردم، قشرهای گوناگون و طبقات متوسط آن بیایند و در انتخابات شرکت کنند؟ اگر یک وقت سرمایهدارها هم بخواهند در حزب و جناح و تشکیلاتی اعمال نفوذ کنند، از ترس، این کار را مخفیانه میکنند؛ چون بدنام هستند.
بیانات رهبر انقلاب در دیدار رئیس جمهوری و اعضای هیأت دولت ۱۳۸۰/۰۶/۰۵
آیا در دولت کریمه نسبت به اماکن خصوصى یا عمومى اصلاحاتى انجام خواهد گرفت؟!
روایات بسیارى پیرامون اصلاحات عمومى که توسط مقام ولایت کبراى الهى انجام خواهد گرفت، آمده است و بزرگانى مانند شیخ طوسى رضى الله عنه در کتاب غیبت و نیز نعمانى قدس سره در کتاب غیبت خود، شیخ حرّ عاملى قدس سره در وسایل الشّیعه و مرحوم مجلسى قدس سره در بحارالانوار و سایر بزرگان در کتب خود آورده اند که به پاره اى از آنها اشاره مى کنیم.
خیابان کشىها و بزرگراه ها
یکى از عوامل پیشرفت و آبادانى کشور، وجود راهها و بزرگراهها و خیابان هاى وسیع و تحرّک وسایل نقلیه و رفت و آمد و تردّد زیاد است. کارشناسان محیط زیست آنها را به شریان و رگ هاى بدن تشبیه کرده اند، آن گونه که «رگ ها» تأمین کننده وسایل «حیات» ساختمان بدن و خون رسانى به ریشه هاى ریز و درشت آن است،همان گونه بزرگراهها و خیابان هاى آباد و کوچه هاى گشاد و وسیع، عهده دار عمران و آبادانى کشور مى باشد.
در زمان «دولت کریمه» مسؤولین و گردانندگان کشور و در رأس آن مقام عظماى ولایت حضرت بقیّه اللَّه الأعظم- روحى وأرواح العالمین لتراب مقدمه الفداء- به اجراى پروژه هاى مهم ارتباطات زمینى و هوایى اقدام خواهد کرد، تا بندگان خدا که به آنها «عیال اللَّه» گفته مى شود، در رفاه و آسایش و با خاطر آسوده زندگى کنند.
ابى بصیر گوید که امام باقر علیه السلام فرمود: «و یوسّع الطریق الأعظم؛ و بزرگ راهها را توسعه مى دهد. »
رفع موانع از سر راه ها
«ویهدم کلّ مسجد فی الطریق؛ و هر مسجدى که در مسیر راه قرار گرفته است خراب مى نماید (چون جایى که سد راه نماید، صلاحیت مسجد شدن را ندارد و خواندن نماز در مسیر مردم و سدّ معبر و ایجاد مزاحمت جایز نیست). »
پنجره هاى مشرف به راه
پنجره هاى مشرف بر گذرگاهها نقش بزرگى در فساد و خیانت هاى جنسى و نظایر آن دارد که وجود آنها سبب مى شود هرچه در درون خانهها مى گذرد، به بیرون انتقال یابد، به خصوص در تابستان ها و روزهاى گرم سال که در معرض دید قرار مى گیرد. «ویسدّ کلّ کوّه إلى الطریق؛
حضرت قائم علیه السلام دریچهها و پنجره هاى باز شده به خیابانها و کوچهها را مسدود مى کند (ایجاد پنجره هاى جدید را به شوارع ممنوع اعلام مى دارد). »
برچیده شدن بالکنها و ناودان ها
۱- «ویسدّ کلّ جناح وکنیف ومیزاب إلى الطریق؛ تمامى بالکنها و فاضلابها و ناودان هایى که مشرف و یا واقع در راه هاست را مى بندد.
(زیرا فضاى باز خیابانها و کوچهها حقّ مسلّم عموم است و این کارها تجاوز به حقّ عمومى است). »
۲- «و یخرّب کلّ رازونه وجناح إلى الطریق وکذاالمیازیب؛ و همه روزنهها و ایوانها را تخریب مى نماید، هم چنین ناودانها (زیرا وجود این عملیات باعث آلودگى محیط زیست و سبب لغزندگى و افتادن افراد سالخورده و زنان هنگام بارندگى و دهها مسایل دیگر مى شود). »
۳- ابى بصیر گوید که امام باقر علیه السلام فرمود: «وکسر کل جناح خارج- عن الطریق؛ تمام بالکن هاى مزاحم بر راهها را مى شکند. »
۴- ابى بصیر گوید که امام باقر علیه السلام فرمود: «و أبطل الکنیف والمیازیب إلى الطرقات و لا یترک بدعه إلا أزالها ولا سنه إلا أقامها؛ فاضلاب و ناودان هاى مشرف بر راهها را نابود مى کند و بدعتى نمى گذارد، مگر این که آن را زایل مى گرداند و سنّت (تعطیل شده اى) نماند، مگر این که آن را پایدار سازد. »
تخریب خانه هاى مشرف به همسایه
«والبیوت الّتى تشرع إلى الجوار؛ و خانه هایى که مشرف به (حریم) همسایه است را مسدود و یا تخریب مى نماید. »
آیا در دولت کریمه امام مهدی علیه السلام وزیر یا حاکم ایرانى وجود خواهد داشت؟
در اخبار و احادیث مربوط به حضرت «مهدى موعود علیه السلام» از زبان مبارک رسول خدا صلى الله علیه و آله و ائمّه معصومین علیهم السلام تعاریف و توصیفاتى درباره عجمها و به خصوص فارس بیان شده است که اگر بخواهیم در این رابطه، وارد تحقیق و بررسى شویم، از مطالب اصلى دور مى شویم.
بنابراین به طور گذرا به آوردن چند روایت اکتفانموده و تفصیل آن را به کتاب هاى مربوطه ارجاع مى دهیم.
۱- حافظ ابونعیم از قول ابن عباس گوید: که «در پیش رسول خدا صلى الله علیه و آله سخنى از فارس به میان آمد آن حضرت فرمود: فارس گروه ما و قدرت ما اهل بیت هستند. »
۲- امیرمؤمنان علیه السلام فرمود: «وزیران مهدى علیه السلام از عجم هاست، در میان آنها عربى نباشد، اما با عربى صحبت مى کنند، در حالى که آنها خالص ترین وزرا و بافضیلت ترین وزیرانند. »
۳- موسى آبار گوید که امام صادق علیه السلام فرمود: «هواى عرب را داشته باش، براى آنها خبر بدى است، بدان که یک نفر از عربها با قائم علیه السلام خروج نخواهند کرد. »
۴- «وقتى پرچم هاى سیاه آمدند، فرس (ایرانیان) را اکرام نمایید،همانا دولت شما با آنان است.
تأثیر شگفت انگیز دعای دسته جمعی!
ابو وَلّاد حفص بن سالم خیاط می گوید:در مدینه به خدمت امام موسی بن جعفر -علیه السلام- وارد شدم و چیزی همراهم بود که آن را به ایشان رساندم.
حضرت فرمودند:
به اصحاب و یاران خود ( شیعیان کوفه) خبر بده و به آن ها بگو: تقوای خداوند -عزّوجلّ- را رعایت کنید، چرا که شما در حکومت مردی جبّار و سرکش (منصور دوانیقی) به سر می برید. پس زبانهایتان را حفظ کنید، و جان ها و دینتان را محافظت کنید.و اتفاقاتی را که می ترسید برای ما و شما از ناحیه این شخص رخ دهد با دعا_دفع کنید.
زیرا به خدا قسم که دعا و درخواست نمودن از درگاه الهی بلا را دفع می کند، اگرچه بلا مُقَدّر شده باشد و اراده حتمی و قضای الهی به آن تعلق گرفته و تنها امضای آن باقی مانده باشد؛در این حال وقتی به درگاه خدا دعا شده و از او خواسته شود که بلا را را دور کند، آن را کاملا دفع می کند.
پس در دعا اصرار کنید که خداوند شرّ این ستمگر را از شما برطرف کند
?ابو ولّاد می گوید:وقتی فرمایش حضرت را به یاران خود رساندم ایشان به آن عمل کرده و علیه منصور دعا کردند.و درست در سالی که او به سوی مکه بیرون آمده بود در کنار “بِئر میمون” پیش از آن که مناسک حج را انجام دهد مُرد و خداوند ما را از شرّ او راحت نمود.من نیز در آن سال حاجی بودم.به خدمت امام -علیه السلام- رسیدم ایشان فرمودند:
ای ابا ولّاد، نتیجه دستوری که به شما دادم و شما را به انجام آن تشویق نمودم، یعنی دعا کردن علیه ابوالدوانیق (منصور) را چگونه دیدید؟ای ابا ولّاد هیچ بلایی نیست که خداوند بر بنده مؤمن نازل کند و دعا را به دل او بیندازد مگر اینکه آن بلا را به زودی برطرف خواهد کرد.و هیچ بلایی نیست که خداوند بر بنده مؤمن نازل کند پس او از دعا کردن خودداری نماید مگر این که آن بلا طولانی شود.پس وقتی بلا بر شما نازل شد، بر شما باد به دعا کردن
بحارالأنوار جلد۹۰ صفحه۲۹۸
به نقل از: فلاح السائل
ببینید چگونه با دعای دسته جمعی سرنوشت خود را تغییر داده و به دوران حکومت یک ظالم پایان دادند.این است تأثیر دعا در نظام هستی.
سنت های الهی تغییر ناپذیربوده و اختصاص به یک زمان خاص ندارد.ما هم می توانیم با دعای همگانی و اصرار و پافشاری به درگاه خداوند، به حکومت سرکشان عالَم پایان داده و نوبت را به دولت کریمه و جهانی مهدی موعود دهیم.
در آخر دعای افتتاح عرض می کنیم:
“ترزقنا بها کرامه الدنیا و الاخره …”
اگر میخواهیم خدای سبحان ما را در دنیا و آخرت تحویل بگیرد ، رزق تکریم با درک دولت کریمه امام زمان است.
گاهی میگویند دولت امام زمان دولت عدل است.در اینصورت همه ما که ظلم به خود و به خلق کرده ایم و حق الناس بر گردن داریم ، ناراحت و مضطرب میشویم؛ اما دولت کریمه یعنی هرگز ترس از ظهور نداشته باشید.
در واقع هرکس دولت امام زمان را قبول کند گناهان قبلی او نادیده گرفته میشود. زیرا در دولت کریمه فقط لطف و کرامت است .
ما امامی داریم که فقط کارش اکرام است و از بس غریب است هرکس بر او وارد میشود او را تحویل میگیرد و اکرام میکند…