کمپین بین المللی دعا فقط برای یک نفر با تولیدات رسانه ای در زمینه ی ترویج فرهنگ مهدویت و انتظار فعالیت میکند

امروز : سه شنبه, ۲۹ اسفند , ۱۴۰۲

اگر کسی پیش از قیام امام زمان (عج) قیام کند، قیامش باطل است!

اگر کسی پیش از قیام امام زمان (عج) قیام کند، قیامش باطل است!

در برخی احادیث آمده: اگر کسی پیش از قیام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف قیام کند، قیامش باطل است. منظور از این روایت چیست؟

احادیثی که می‌گویند: پیش از قیام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف کسی قیام نکند، یا جعلی و دورغین هستند و یا مقصود آن فهمیده نشده است.
موردِ این روایت در جایی است که کسی پیش از ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف قیام و مردم را به سوی خودش دعوت کند و اساساً خودش طاغوت باشد؛ هم چنان که در همین حدیث به آن تصریح شده است:
کُلُّ رَایَهٍ تُرْفَعُ پیش قِیَامِ الْقَائِمِ فَصَاحِبُهَا طَاغُوتٌ یُعْبَدُ مِنْ دُونِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؛ [۱] هر پرچمی که پیش از قیام حضرت قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف برافراشته شود، صاحب آن طاغوت و سرکشی است که در برابر خداوند پرستیده شود.
اما اگر کسی قیام کند تا زمینه را برای ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف فراهم کند، به هیچ وجه این قیام باطل نیست، زیرا اگر همه چیز را قرار است خود امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف درست کند، پس این همه آیات دفاع از مظلوم، در دهان ظلم کوبیدن، نهی از منکر و اجرای حدود اسلامی، برای چیست؟ مگر می‌شود دستورات قرآن بیش از هزار سال و تا زمان ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف تعطیل شود؟
دربارۀ فهم این گونه احادیث باید بدانیم که معصومان علیهم السلام در روایات دیگری فرموده اند که هر حدیثی از طرف ما به شما رسید، آن را به قرآن عرضه کنید و در صورت مخالفت با قرآن، آن را کنار بگذارید.
امام صادق علیه السلام در ضمن سخنی فرمود: ما وَافَقَ کِتَابَ اللَّهِ فَخُذُوهُ وَ مَا خَالَفَ کِتَابَ اللَّهِ فَدَعُوهُ؛ [۲] آنچه موافق قرآن است، بگیرید و آنچه مخالف قرآن است، رها کنید.
در برخی منابع اهل سنت آمده است که از حاکم جامعه، هرچند ظالم باشد، اطاعت کنید؛ این در حالی است که قرآن می‌گوید: ( (لاتُطِعْ منْهُمْ آثِماً أَوْ کَفُورا) ). [۳]
این آیه دستور می‌دهد که اگر کسی گناه می‌کند، نباید از او اطاعت کنیم و از همین جا ساختگی و جعلی بودن این حدیث معلوم می‌شود.
مؤید این امر، قیام جناب زید، پسر امام سجاد علیه السلام است که مورد تأیید ائمه علیهم السلام واقع شده است و ایشان از او حمایت کردند.
هم چنین در نمونه ای دیگر، امام صادق علیه السلام با آن که طبق حدیثی که سؤال دربارۀ مفاد آن بود خود قیام را جایز نمی دانند، لکن برای خروج، چه در زمان هشام و چه در زمان‌های بعد، تشویق و به امر معروف و تزلزل سلطان مجتمع اشاره کرده و فرمودند:
لَاأَزَالُ أَنَا وَ شِیعَتِی بِخَیْرٍ مَا خَرَجَ الْخَارِجِیُّ مِنْ آلِ محمد وَ لَوَدِدْتُ أَنَّ الْخَارِجِیَّ مِنْ آلِ محمد خَرَجَ وَ علی نَفَقَهُ عِیَالِهِ [۴] ؛ دوست داشتم تا کسانی که از آل محمد خروج کنند و من عهده دار مخارج آن‌ها باشم، چون مادامی که کسانی خروج و قیام کنند، من و شیعیانم در راحتی هستیم.

با وجود لزوم اطاعت از امام عصر، حال که امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف غایب است، چگونه می‌توانیم مطمئن شویم که بر طبق خواستۀ ایشان رفتار کرده ایم؟
در زمان غیبت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ما را به حال خود رها نکرده اند، بلکه ما را به پیروی از فقها و اسلام شناسان عادل و باتقوا که نوّاب عام آن حضرت هستند، سفارش کرده و فرموده اند:
أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَهُ فَارْجِعُوا فِیهَا إِلَی رُوَاهِ حَدِیثِنَا فَإِنَّهُمْ حُجَّتِی عَلَیْکُمْ وَ أَنَا حُجَّهُ اللَّهِ عَلَیْهِم؛ [۵] در حوادث جامعه و پیش آمدها، به علما و دانشمندانی که علوم ما را نقل می‌کنند (یعنی فقهیان) مراجعه کنید که من آن‌ها را حجّت در میان شما قرار دادم و خودم حجت خدا بر ایشان هستم.
بنابراین، بر ما لازم است که در حوادث و مشکلات، گوش به فرمان حکم خدا که از طریق فقیه جامع الشرایطِ عادل به ما ابلاغ می‌شود، باشیم؛
البته این مجتهد خصوصیاتی دارد که امام حسن عسکری علیه السلام دربارۀ آن فرمود: هر فقیهی که مراقب نفسش بوده و حافظ دین خود است و با نفس خود مخالف است و مطیع امر مولی می‌باشد، بر عوام است که از چنین فقیهی تقلید کنند، و این شرایط تنها مشمول برخی از فقهای شیعی می‌گردد، نه تمامشان. [۶]
بنابراین، وظیفۀ ما اطاعت از مجتهد عادل است. اگرچه مجتهد امام معصوم نیست، ولی از نظر عقل و از نظر اسلام، هر مسلمانی یا باید خودش فقیه باشد و یا در گرفتن برنامه از فقیه کمک بگیرد. اگر فقیه راه را درست رفت و اشتباهی نکرده بود، دو اجر دارد و اگر هم اشتباهی رفت، چون عادل بوده است و خطای عمومی انجام نداده است، باز هم به خاطر زحماتش اجر دارد. اگر هم کسی پیدا شد و گفت: فلان فقیه، فلان خطا را کرده است، باز هم مشکلی ایجاد نمی کند؛ مثل این که انسان گاهی متوجه
می شود که فلان دوای فلان پزشک مؤثر نبوده است، اما کسی نمی تواند نسخه را بگیرد و پاره کند.

در احادیث فراوانی آمده است: امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف زمانی ظهور می‌کند که دنیا پر از ظلم و ستم شود. اگر این گونه است چه نیازی به آماده کردن شرایط ظهور است؟
باید دقت کرد که در روایات مهدوی، عبارت «ظُلْماً» آمده است و بین ظلم و ظالم فرق است. این احادیث می‌گوید: دنیا پر از ظلم می‌شود، نه پر از ظالم! توجه کنید که بین این دو فرق است، زیرا مثلاً شما یک وقت می‌گویید: وقتی دیوار این جا را سفید می‌کنم که همه سیگاری شوید؛ اما گاهی می‌گویید: وقتی این جا را سفید می‌کنم که این جا پر از دود شود. ممکن است یک نفر، یک تنه درخت را این جا بیاورد و آن را آتش زده و در نتیجۀ آن اتاق پر از دود شود؛ کافی است یک دولت مانند آمریکا دنیا را به لجن بکشد و ممکن است کشوری مثل اسرائیل، یک منطقه را پر از فساد کند.
بنابراین، این احادیث می‌گوید که زمانی حضرت می‌آید که دنیا پر از ظلم شود و این پر شدن، لزوماً به این معنا نیستکه باید دنیا پر از ظالم شود؛ علاوه بر آن، دنیا همین الآن پر از ظلم شده است، اما امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف هنوز ظهور نکرده اند. معلوم می‌شود که علت ظهور امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف این مطلب نیست، بلکه نبود شرایط ظهور است.
نکتۀ آخر این که، فلسفۀ قیام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف از بین بردن ظلم و فساد است؛ حال چگونه می‌توان ظلم و فسادگری را شرط ظهور ایشان دانست؟!

چرا وجود آنکه حضرت امام زمان (عجل الله فرجه) از پشتیبانی روح القدس برخوردار بوده و حتی بالاتر از آن، یعنی نیروی الهی در وی به ودیعت گذاشته شده، چرا همچنان در پرده غیبت به سر برده و اقدام به قیام نمی نمایند؟!
در طول چند قرن که در عصر غیبت امام عصر (عجل الله فرجه) به سر برده ایم، تجربه جنگها، تجاوزات، خون ریزیها و بی عدالتی‌ها ثابت کرد که وجود یک رهبر معصوم برای تمام انسان‌ها الزامی است.
از طرفی طبق روایت لازم است همه مومنین از صُلب منافقین خارج شوند. چرا که در زمان ظهور حضرت، همه منافقین به جنگ آن حضرت (علیه السلام) اقدام نموده و در نتیجه کشته خواهند شد و لازم می‌آید که همه مومنینی که در اصلاب کافران قرار دارند پا به دنیا گذارند.
حضرت امام صادق (علیه السلام) در پاسخ به سوال شخصی در این باره فرمودند: «القائم علیه السلام لن یظهر أبدا حتی تخرج ودائع الله عزوجل فإذا خرجت ظهر علی من ظهر من أعداء الله عزوجل جلاله فقتلهم». [۷]
قائم (عجل الله فرجه) ظهور نمی کند تا این که امانت‌های خدا خارج شوند. پس وقتی آنها خارج شدند دشمنان خدا را می‌کشد و بر آنها پیروز می‌گردد».
روی دیگر آن هم در ایمان افراد هویداست. به این معنا که در دوران غیبت، کسی که ایمان ناقص دارد با تلاش در جهت تقویت ایمان یا حرکت در جهت معکوس، جایگاه خود را بر خویش ثابت مینماید.
برخی نیز با دیدن نشانه‌ها و آیات الهی به سلک اسلام و ایمان در می‌آیند و لباس کفر و نفاق رااز تن به در می‌کنند.
«والذی بعثه بالحق لتبلبن بلبله ولتغربلن غربله ولتساطن سوط القدر حتی یعود أسفلکم أعلامکم وأعلاکم أسفلکم». [۸]
«سوگند به کسی که محمد را به حق فرستاده است، در غربال آزمایش، به هم در آمیخته و غربال می‌شوید. به هم زده خواهید شد تا زیر و زبر شوید. پس پست ترین شما بالاترین شما شود و بالاترینتان، پست ترینتان گردد.
البته دلیل دیگر سرّ الهی است و کسی از حقیقت اصلی راز غیبت با خبر نیست.

چرا امام زمان (عجل الله فرجه) نمی آید؟
۱- خداوند امام و راهنما را برای مردم آفریده است نه برای غیبت.
۲- خداوند ۱۱ امام زمان را به مردم عنایت فرمود و اکثر مردم بدترین برخورد را با امامان زمان خود کردند.( یا شهید، یا زندانی، یا مسموم و …) چرا؟
۳- فرج و ظهور امام زمان قابل تأخیر و تعجیل می باشد.( ان الله لا یغیر ما بقوم…)
عوامل تعجیل فرج:
۱- احساس نیازمندی مردم: جمعی و فردی به امام( به عنوان مایه حیات، اکسیژن روح و…)( همانند نیاز به آب و اکسیژن)
اذا دعاکم لما یحییکم ما ان تمسکتم بهما لن تضلوا…
۲- تمرین همراهی با امام که نتیجه نیامندی است.
معنای همراهی : حضور در هر موقعیت عملی و مکانی که حضرت در آن جا حاضر است. غیبت در هر موقعیتی که رضای حضرت در آن جا نیست.
۳- تربیت خود و دیگران برای خدمت گذاری در رکاب امام زمان( عج)( هر مدیری، مسئولی، رأس، رهبری کارگزار لازم دارد به وسعت کارها و قلمرو آن)
( فوتبالیست شده، هزینه شده دکتر و مهندس شده،… و مدرسه می خواهد، اما یار امام شدن چگونه است؟)
۴- دفاع از امام زمان:دفاع نظری- دفاع علمی
۵- فرهنگ سازی انتظار: شور و شعور← شناسایی عناصر فرهنگ انتظار- عمل به محتوای انتظار- تبلیغ به محتوای انتظار

آیا انتظار امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف به معنای سکوت و بی تفاوتی در برابر ظلم است؟
ما هر شب منتظر طلوع خورشید فردا هستیم، اما معنای انتظار خورشید آن نیست که دست روی دست بگذاریم و تا صبح در تاریکی به سر بریم، بلکه هر کس اتاق خود را روشن می‌کند.
ما در زمستان منتظر فرارسیدن تابستان هستیم، ولی انتظار تابستان به آن معنا نیست که در زمستان بلرزیم و اتاق خود را گرم نکنیم.
در زمان غیبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز باید به مقدار توانِ خود با ظلم مبارزه کنیم و در صدد اصلاح خود و جامعه برآییم.
اگر در روایات می‌خوانیم: «أفضلُ الاعمال انتظارُ الفَرج» و بهترین عمل را انتظار آمدن حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف دانسته اند، بر اساس این احادیث، انتظار، حالت نیست، بلکه عمل است: «افضل الاعمال»؛
بنابراین، منتظران واقعی باید اهل عمل باشند. منتظران مصلِح باید خود صالح باشند. کسی که منتظر مهمان است، در خانه آرام نمی نشیند. آری، وظیفۀ مردم در زمان غیبت، خودسازی، امر به معروف، دعوت به حق و آگاه سازی دیگران است.

قسمت چهارده

———-

[۱]: شیخ کلینی، کافی، ج ۸، ص۲۹۵
[۲]: شیخ کلینی، کافی، ج ۱، ص ۶۹
[۳]: انسان، آیه ۲۴
[۴]: شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱۵، ص ۵۴
[۵]: شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص۴۸۴.
[۶]: تفسیر الامام العسکری علیه السلام، ص۲۹۹.
[۷]: ۵۹۸ – بحارالأنوار، ج۵۲، ص ۹۷
[۸]: ۵۹۹ نهج البلاغه، خطبه ۱۶


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *