چگونه امام زمان را یاری کنیم؟
در اینجا به بیان سه فرمان امام زمان علیه السلام که در زمان غیبت صغرى صادر شده است، مى پردازیم.
۱ – تقلید
یکى از اوامر امام زمان علیه السلام که در توقیع شریف از آن حضرت صادر شده است مربوط به تمام اعمال ماست.
ایشان مى فرماید: «وَامَّا الحَوادِثُ الوَاقِعَه فَارجِعُوا فِیهَا إلَى رُواه أَحادِیثِنا فَإِنَّهُمْ حُجَّتى عَلیکُمْ وَأَنَا حُجَّه اللَّهِ؛در رویدادهایى که واقع مى شود در حکم آن به کسانى که راویان احادیث ما هستند (یعنى مجتهد هستند) مراجعه نمایید»
البته فقط در احکام فرعى، چون در اصول دین و فروعات، تقلید جایز نیست.
۲ – دعا براى تعجیل فرج
دیگر از اوامر آن حضرت در پایان این توقیع مى فرماید: «واکثروا الدعآء بتعجیل الفرج؛ براى فرج من زیاد دعا نمایید». یعنى هر روز، هرشب، بعد از هر نماز، قبل از هر نماز، در مجالس عزادارى، در حج در عمره و….
این توفیقى است که نصیب بعضى از افراد مى شود وگرنه اکثر مردم غافلند و دنبال دنیا و مادّیات هستند و تمام فکر و ذهنشان را دنیا پرکرده است.
۳ – زیارت حضرت مهدی «عجّل اللَّه فرجه»
همچنین از اوامر حضرت امام زمان علیه السلام نسبت به خواندن زیارت آل یاسین است. حضرت مهدی علیه السلام در ابتدا مى فرماید: «لاَمرِهِ تَعقِلُونَ وَلا مِنْ اَولِیائِهِ تَقبَلُونَ؛ نه امر او (خداوند) را در مى یابید و نه از اولیاى او مى پذیرید»، هرگاه خواستید به وسیله ما به سوى خداوند توجّه کنید و به ما روى آورید، پس همان گونه که خداوند متعال فرموده است بگویید: “سلام على آل یس…”
پشتیبانى از امام زمان علیه السلام
اللّهُمَّ اجْعَلنِى مِنْ…. وَالمُحَامِینَ عَنْهُ
خداوندا مرا از…. و از هواداران او (قرار ده).
محامى: حمایت کننده از روى شوق و عنایت و پشتیبان و هوادار و نگهبان را گویند و جمع آن محامین است.
امروزه در کشورهاى عربى وکیل دادگسترى را محامى نامند؛ زیرا که از حقوق موکّل خود حمایت کرده و از منافع وى دفاع مى نماید و به طور کلّى پشتیبان او شناخته مى شود.
و نیز پاسدار و محافظ شخصیّت‌ها را، حمایه مى خوانند که نگهبانى و مراقبت دارد تا مبادا صدمه و آسیبى به آن شخصیّت برسد.
فرق بین حمایت و حفاظت آن است که حمایت در جایى است که مراقبت محصور نباشد و آفت‌ها و آسیب هاى احتمالى نامحدود باشد، مانند: زمین و شهر که گویند: «هو یحیى الارض و البلد؛ او شهر و زمین را نگهبانى مى کند».
امّا حفاظت در موردى است که مى توان آن را محدود و محصور ساخت که گویند: فلانى از پول و کالاى خویش محافظت مى کند و نمى گویند: فلانى زمین و یا شهر را محافظت مى نماید، مگر کسى که عامى باشد و کلمات را در جاى خود به کار نبرد.
حمایت و نگهبانى از دین و پشتیبانى از اولیاى دین از مهم ترین وظایف ایمان است که به حکم عقل و شرع ثابت مى باشد.
عقاید و احکام و سنّت هاى دینى به سبب حمایت و هوادارى و نگهبانى و مراقبت مؤمنان با اخلاص پایدار است و شرارت باطل جویان و کجروان و شبهه انگیزى بداندیشان و نابخردان همواره با تلاش حامیان و هواداران دین دفع گردیده است.
تمامى پیامبران به حمایت از دین برخاسته اند و همه امامان محامى و نگهبان دین بوده اند و در این راه رنج‌ها و سختى هاى فراوان کشیده اند. در زیارت جامعه کبیره آمده است: «وَالذّادَهِ الحُماهِ ؛ (سلام بر شما… ) مدافان حمایتگر… ».
پشتیبانى از امام عصر «عجّل اللَّه فرجه» در حقیقت طرفدارى از حق پرستى و هوادارى از عدل و داد و نگهبانى از فضیلت و نیک اندیشى و حمایت از درستکارى و پاسدارى از حریم تقوا و پرهیزگارى است و جانبدارى از حقوق خدا و رسول و ائمه اطهارعلیهم السلام و اهتمام به حقوق مستضعفین و مظلومین است.
خداوند متعال در قرآن کریم حامیان دین و مدافعان اولیاى دین را ستوده است. از جمله راجع به مؤمن آل یاسین فرماید: «وَجَآءَ مِنْ أَقْصى المَدِینَهِ رَجُلٌ یَسْعَى قَالَ یَا قَوْمِ اتَّبِعُوا المُرْسَلِینَ… »؛ «از دورترین نقطه شهر (راد) مردى با ایمان در حالى که شتاب مى کرد آمد و گفت: اى قوم من! از فرستادگان (خداوند) پیروى نمائید از کسانى پیروى کنید که از شما مزدى نمى خواهند و خود هدایت یافته اند و چه دلیلى دارد که من کسى که مرا پدید آورده است را پرستش نکنم! و حال آن که به سوى او باز گردانده مى شوید؟ آیا به جز او معبودانى برگیرم که هرگاه خداوند رحمان بخواهد زیانى به من رساند شفاعت آن‌ها هیچ سودى برایم نخواهد داشت و مرا (از گرفتارى) نجات نخواهند داد؟! اگر چنین کنم در گمراهى آشکارى خواهم بود، من به حقیقت به پروردگارتان ایمان آوردم پس سخنان (و راهنماییهاى) مرا شنوید… ».
و درباره مؤمن آل فرعون فرماید: «وَقالَ رَجُلٌ مُّؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَکْتُمُ إِیمانَهُ…. »؛«و مردى مؤمن از آل فرعون که ایمان خویش را پنهان مى داشت چنین گفت: آیا مردى را بدین سبب مى کشید که مى گوید: پروردگار من (اللَّه) است! و حال آن که دلایل روشنى از سوى پروردگارتان برایتان آورده است؟! پس اگر دروغگو باشد دروغش دامنگیر خودش مى شود و اگر راستگو باشد (دست کم) قسمتى از عذاب هایى را که وعده مى دهد به شما خواهد رسید. خداوند کسى که اسراف کار و دروغگو است را هدایت نمى کند».
پیشتازى به خواسته امام زمان علیه السلام
والسّابِقینَ اِلى اِرادَتِه…/از پشتازان به سوى خواسته او (قرار ده)
اراده بزرگ و خواسته مهمّ حضرت ولیّ عصر «عجّل اللَّه فرجه» برقرارى حکومت عدل و داد و زدودن و ریشه کن ساختن ظلم و فساد است که خداوند متعال آن حضرت را براى انجام این برنامه سنگین برگزیده و ذخیره نموده است.
هر آن که در اجراى این برنامه سبقت گیرد و زودتر از دیگران با آن حضرت همراهى کند بى شک نزد خداوند پاداش بیشترى خواهد داشت.
همان طور که سابقین صحابه پیامبر صلى الله علیه وآله نسبت به سایرین ممتاز بوده اند و نزد خداوند منزلت و مقام بلندتر و پاداش فزون ترى دارند.
به طور کلّى پیشتازان به کارهاى نیک و اجراى دستورهاى الهى مرتبه اى والاتر دارند و نزد خداوند مقرّبترند. چنان که مى فرماید: «والسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ * أُولئِکَ المُقَرَّبُونَ»؛ «پشتازان پیشگام، آنانند که مقرّبانند»
نیز فرماید: «والسَّابِقُونَ الاَوَّلُونَ مِنَ المُهَاجِرینَ وَالاَنْصَارِ وَالَّذینَ اتَّبَعُوهُمْ بِاِحْسِانٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ… ».«و پیشتازان نخستین از مهاجرین و انصار و کسانى که به نیکى از آنان پیروى نمودند، خداوند از آنان خشنود گشت و آنان از خداوند خشنودند و بوستان هایى از بهشت براى ایشان فراهم ساخته است که نهرها از زیر درختانش جارى مى باشد، جاودانه در آن خواهند ماند و این است پیروزى بزرگ! »
همچنین خداوند متعال مؤمنان را به سبقت جستن در کارهاى نیک و صفات پسندیده تشویق و ترغیب فرموده است: «سَابِقُوا إِلَى مَغْفِرَهٍ مِنْ رَبِّکُمْ…. »؛ «سبقت جویید (و به پیش تازید) براى رسیدن به آمرزشى از پروردگارتان… ».
«فاسْتَبِقُوا الْخَیْرَاتِ»؛«پس به نیکى‌ها (بر یکدیگر) سبقت جویید».و دعاى مؤمنان را براى پیشگامان به ایمان که حاکى از کردار پسندیده ایشان است بازگو فرموده است: «یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلاِخْوَانِنَا الَّذینَ سَبَقُونا بِالْإِیمَانِ»؛ «مى گویند: پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما سبقت داشته اند بیامرز».
گفتنى است که: مقام اوّل سابقین به امیرمؤمنان على علیه السلام اختصاص دارد که آن حضرت نخستین کسى است که از دل و جان به نبوّت و رسالت پیامبرصلى الله علیه وآله گروید و گواهى داد و با خلوص نیّت به دفاع از حریم آن جناب پرداخت.
همان گونه که پیش کسوتان و سبقت جویان به ایمان و اعتقاد به پیامبرصلى الله علیه وآله و یاران نخستین آن حضرت مقامى برتر و درجه اى بلندتر کسب کرده اند، همچنین سابقین در اجابت دعوت امام عصر علیه السلام و پیشگامان در اجراى خواسته آن حضرت، مرتبه بیشتر به دست مى آورند و نزد خداوند قرب و منزلت فزون ترى دارند.
بنابراین باید سعى کنیم که در تقوا و درستکارى و عبادت سبقت گیریم و در عمل به احکام قرآن و تحصیل معارف و حقایق آن و اهتمام به دعا براى تعجیل فَرَج – که مهم ترین خواسته هاى امام علیه السلام است – پیش قدم باشیم.
مولاى متّقیان على علیه السلام در وصیّت نامه خود چنین فرمود: «واللَّه اللَّه فی القرآن لایسبقکم بالعمل به غیرکم؛ از خداوند پروا کنید، از خدا بترسید در باره قرآن، مبادا دیگران با عمل به آن بر شما پیشى بگیرند».
مبادا افراد غیر مسلمان با عمل به احکام قرآن و پیشه ساختن آیین مسلمانى در زندگانى خویش موفق تر از ما شوند و ما از آنان عقب تر باشیم.
خدا نکند که راستگویى و امانتدارى از میان ما رخت بربندد ولى بیگانگان به آن پایبند باشند و چنین پندارند که در آیین اسلام کاستى هست و بر پیروان اسلام خرده گیرى کنند، غافل از این که:
اسلام به ذات خود ندارد عیبى
هر عیب که هست در مسلمانى ماست.
✍️سیدمهدی حائری واصلی
