چگونه امام زمان (عج) را یاری کنیم ؟
انصار امام زمان «عجّل اللَّه تعالى فرجه»
اوّل: نخستین ناصر امام زمان علیه السلام خود خداوند است.
⬅️خداوند در قرآن مى فرماید: «وَمَا النَّصرُ إِلّا مِنْ عِندِاللَّه العَزیزِ الحَکیمِ»؛«یارى جز خداوند شکست ناپذیر حکیم نیست». و در آیه دیگر مى فرماید: «وَمَا النَّصرُ إِلّا مِنْ عِندِاللَّه إِنَّ اللَّه عَزیزٌ حَکیمٌ»؛«پیروزى جز از خداوند نیست. همانا خداوند شکست ناپذیر و حکیم است».
⬅️پس نصرت اوّلیه و کمک اصلى از سوى خداوند است که بدون کمک او هیچ تلاشى به نتیجه نخواهد رسید. لذا یکى از القاب شریفه آن حضرت علیه السلام منصور است.
⬅️خداوند متعال مى فرماید: «وَمَنْ قُتِلَ مَظلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّه سُلطَاناً فَلایُسرِفْ فِی الْقَتلِ إِنَّهُ کَانَ مَنصُوراً»؛«و هر آن که مظلوم کشته شود، البته ما براى ولیّ او تسلّط و حکومت قرار داده ایم. پس در کشتن اسراف نکند که او یارى شده است». منصور در این آیه، امام زمان «عجّل اللَّه فرجه» است.
⬅️در دعاى ندبه هم این لقب یاد شده: «أَینَ المَنصُورُ عَلى مَنْ أعْتَدَى عَلَیهِ وَافْتَرَى بنابراین ناصر او خداست و او منصور و یارى شده و پیروز است».
دوم: در درجه ی بعدى، انصار امام زمان علیه السلام ملائکه هستند.
⬅️امام صادق علیه السلام فرمود: نخستین کسى که با حضرت قائم بیعت مى کند جبرئیل است، او به صورت پرنده اى سفید رنگ فرود مى آید و با آن حضرت بیعت مى نماید. آن گاه یک پاى بر بیت اللَّه الحرام و پاى دیگر بر بیت المقدّس مى نهد. سپس با فصاحت و صداى رسایى که مردمان بشنوند فریاد مى زند: «أَتَى أَمرُ اللَّه فَلا تَستَعْجِلُوهُ»؛ «امر الهى آمد، پس در آن شتاب مکنید».
⬅️و در حدیث دیگر از امام صادق علیه السلام است که فرمودند: سى هزار و سیصد و سیزده فرشته بر او (امام قائم «عجّل اللَّه فرجه») فرود مى آیند.
⬅️ابان بن تغلب پرسید: تمام این فرشتگان؟ فرمود: آرى، فرشتگانى که با
نوح در کشتى بودند و فرشتگانى که با ابراهیم بودند هنگامى که به آتش افکنده شد و آن هایى که با موسى بودند هنگامى که دریا را براى بنى اسرائیل شکافت و آن هایى که با عیسى بودند هنگامى که خداوند وى را به سوى خود بالا برد و چهار هزار فرشته نشاندارى که با پیغمبر اکرم صلى الله علیه وآله بودند و هزار فرشته اى که پى در پى فرود مى آمدند و سیصد و سیزده فرشته اى که در بدر بودند و چهار هزار ملائکه که فرود آمدند تا به همراه حسین بن على علیه السلام با دشمنان نبرد کنند ولى به آنها اجازه داده نشد، آنها کنار قبر آن حضرت پریشان و غبارآلود و گریان هستند تا روز قیامت، رئیس آنان فرشته اى است که منصور خوانده مى شود، هیچ کس آن حضرت را زیارت نکند مگر این که این‌ها به استقبال او مى روند و یا هنگام وداع، او را مشایعت مى کنند و هیچ بیمارى نیست مگر این که به عیادتش مى روند و هیچ کس از دنیا نرود مگر آن که بر بدنش نماز مى گزارند و پس از مرگ براى او طلب مغفرت مى کنند و همه این‌ها در زمین منتظر قیام قائم «عجّل اللَّه فرجه» هستند تا هنگام ظهورش فرا رسد.
◀️انصار امام مهدی علیه السلام
سوم:جنّیانى که از مؤمنین هستند
⬅️چنان که در حدیث مفضّل جعفى از امام صادق علیه السلام آمده است: اوّلین کسى که دست آن حضرت (امام قائم علیه السلام) را مى بوسد جبرئیل علیه السلام است، سپس با آن حضرت بیعت مى کند و نیز سایر فرشتگان و نجباى جنّ، آن گاه نقیبان با وى بیعت خواهند نمود.
⬅️پس نخستین کسانى که دست آن حضرت را مى بوسند، فرشتگان، آن گاه جنّیان، آن گاه نقیبان هستند و مى گویند: شنیدیم و
اطاعت مى کنیم….
⬅️فضّل پرسید: سرورم! آیا فرشتگان و جنّیان براى بشر آشکار خواهند شد؟
فرمود: آرى، به خدا سوگند اى مفضّل! و با آنان سخن خواهند گفت همان گونه که شخص با نزدیکان وخانواده خود گفت و گو مى کند.
مفضّل گفت: سرورم! آنها (همه جا) همراه حضرت قائم علیه السلام حرکت مى کنند؟
⬅️امام صادق علیه السلام فرمود: آرى، به خدا سوگند اى مفضّل! آنها در زمین هجرت، بین کوفه و نجف فرود مى آیند (و منزل مى گیرند) و شمار یارانش در آن هنگام چهل و شش هزار از فرشتگان و شش هزار از جنّیان خواهد بود.
⬅️و در روایت دیگر فرمود: و به همان تعداد چهل و شش هزار از جنّیان خواهد بود که خداوند به وسیله آنان حضرتش را پیروز مى سازد و به دست هاى آن جناب فتح و ظفر پدید مى آورد.
چهارم :رعب و وحشت در دل دشمنان
⏺خداوند متعال بارها پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله را با افکندن وحشت و هراس در دل دشمنانش یارى کرد و او را بر مشرکین و یهود پیروز ساخت که چهار مورد آن در قرآن کریم یاد شده است:
۱ – «سَنُلْقِی فِی قُلُوبِ الَّذینَ کَفَرُوا الرُّعْبَ» «به زودى در دل هاى کسانى که کفر ورزیدند وحشت و هراس مى افکنیم».
۲ – «سَاُلْقِى فِی قُلُوبِ الَّذینَ کَفَرُوا الرُّعْبَ»؛ «به زودى در دل هاى کسانى که کفر ورزیدند وحشت و بیم افکنم».
۳ – «وَقَذَفَ فِى قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ»؛ «و در دل آنان (گروه مشرکین) وحشت افکند»
۴ – «وَقَذَفَ فِی قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ»؛ «و در دل ایشان وحشت افکند».
⏺و در حدیثى از ابن عبّاس آمده که پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله ضمن بیان ویژگى هاى خود فرمودند: «وَنُصِرْتُ بِالرُّعْبِ فَهُوَ یَسیرُ أمَامِى مَسِیرَهَ شَهْرٍ»؛«و به وسیله رعب (و وحشت در
دل دشمنان) یارى شدم که به مسافت یک ماه پیشاپیش من روانه است».
⏺راجع به حضرت ولیّ عصر «عجّل اللَّه فرجه» نیز روایاتى آمده که خداوند آن حضرت را با ایجاد رعب و وحشت در دل دشمنانش یارى خواهد کرد، از جمله:
⏺ابوحمزه ثمالى گوید: از امام باقر علیه السلام شنیدم که مى فرمود: هرگاه قائم آل محمّد: خروج نماید به طور حتم خداوند او را به وسیله فرشتگان مسوّمین و مردِفین و منزلین و کَروبین (فرشتگان مخصوص) یارى خواهد کرد، جبرائیل پیش روى، میکائیل از سمت راست و اسرافیل از سمت چپ او خواهند بود و رعب و وحشت تا مسافت یک ماه راه از پیش روى و پشت سر و از سمت راست و سمت چپ آن حضرت قرار خواهد داشت…
⏺گفتنى است که اوصاف سه گانه: مسوّمین و مردفین و منزلین در سه آیه یاد شده اند:
۱ – مسوّمین (فرشتگان نشاندار) در سوره آل عمران، آیه ۱۲۵.
۲ – مردفین (فرشتگانى که پیاپى و در صف هاى منظم براى یارى پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله فرود آمدند) در سوره انفال، آیه ۹.
۳ – منزلین (فرشتگانى که براى کمک به مسلمانان در میدان جنگ نازل شدند) در سوره آل عمران، آیه ۱۲۴.
⏺در حدیثى از امام صادق علیه السلام آمده که وقتى امام عصر «عجّل اللَّه فرجه» بپاخیزد و پرچم خود را بگشاید بیم و هراس از آن به مسافت و فاصله یک ماه از جلو و یک ماه از عقب و یک ماه از سمت راست و یک ماه از سمت چپ (دل دشمنان) را فرا مى گیرد.
پنجم:خداوند امام زمان علیه السلام را با معجزات یارى مى نماید.
◀️چنان که در حدیث شریفى آمده است: «یَنْصُرُهُ بِآیاتِهِ» امام زمان «عجّل اللَّه فرجه» هم مانند بقیه امامان و پیامبران معجزه دارد.
◀️معجزه یعنى کارى که دیگران از انجام آن عاجز باشند. آن حضرت علیه السلام همان اوّل که ظاهر مى شوند معجزاتى از خود نشان مى دهند تا حجّت تمام شود.
◀️از جمله از امام صادق علیه السلام روایت شده است: هنگامى که در کنار خانه کعبه مى ایستند، آن حضرت علیه السلام ید بیضاء موسى را ظاهر مى نمایند،همان ید بیضاء که خداوند مى فرماید: «اسْلُکْ یَدَکَ فِی جَیْبِکَ تَخْرُجْ بَیضاءَ مِنْ غَیرِ سُوءٍ آیَه اُخرَى»؛ «دست خویش را به گریبانت داخل ساز که سفید و درخشان، بدون عیب و نقص بر مى آید».
◀️آیت اوّل حضرت موسى علیه السلام عصا بود و آیت دوم آن حضرت علیه السلام این بود که دست در گریبان خود مى کرد وقتى بیرون مى آورد و بالا مى برد درخشندگى خاصّى داشت یعنى نورى از آن ساطع مى شد که فضاى بسیار زیادى را روشن مى نمود. «مِن غیرِ سوء؛ بدون این که نقصانى در آن دست باشد». و این معجزه است چرا که کسى نمى تواند چنین کارى انجام دهد و این درخشندگى را در دست خود ایجاد کند.
◀️امام زمان «عجّل اللَّه فرجه» نیز هنگامى که ظاهر مى گردد، این معجزه را نشان مى دهند. و معجزهاى دیگر که این‌ها از وسایل نصرت و یارى آن حضرت هستند و از این طریق دشمن را وادار به تسلیم مى نماید و یا معجزاتى که سبب از بین رفتن دشمنان مى شود.
◀️خداوند متعال بر سپاه سفیانى عذاب نازل مى نماید و این‌ها در زمین فرو مى روند که چند هزار نفرند و بدون این که امام زمان «عجّل اللَّه فرجه» با آنها جنگ نماید نابود مى شوند. و این از جمله نشانه هاى حتمى ظهور امام
زمان «عجّل اللَّه فرجه» است.
◀️یا این که باد را خداوند تحت اختیار امام علیه السلام قرار مى دهد و همان طوفان حضرت نوح علیه السلام در اختیار آن حضرت است.
◀️تمام موجودات زمین و آسمان تحت اختیار و تسلّط امام خواهند بود. ماه، خورشید،حیوانات و….
همان گونه که بعضى از انبیاء سلف توسط بعضى از حیوانات بر دشمن خود غلبه مى نمودند مانند حضرت سلیمان که هُدهُد براى او خبر آورد و بعد پیام حضرت سلیمان را بر ملکه سبا برد و بعد تهدید حضرت سلیمان علیه السلام را ابلاغ نمود. خداوند فرماید: «وَحُشِرَ لِسُلَیْمانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِ ّ وَالإِنسِ وَالطَّیرِ فَهُم یُوزَعُونَ»؛«سپاهیان سلیمان از جنّ و انس و پرندگان نزد او جمع شدند در حالى که به سبب کثرت به هم فشرده بودند».
◀️قرآن، طیر (پرندگان) را در شمار سپاهیان حضرت سلیمان علیه السلام ذکر مى کند. یکى از سپاهیان امام زمان «عجّل اللَّه فرجه» نیز پرندگان هستند.
همان گونه که خداوند متعال ابابیل را فرستاد و اصحاب فیل، فیل‌ها و سواران آنها را نابود نمود «کَعَصْفٍ مَاکُولٍ»؛ «مانند کاه و ینجه خورده شده گردیدند». فیل با آن عظمت جثه مانند کاه جویده شده بود. همان خداوند قادر است که امام زمان «عجّل اللَّه فرجه» را توسط ابابیل و پرندگان کوچک بر دشمنانش غلبه دهد.
ششم: از انصار امام زمان علیه السلام مؤمنین هستند.
⏹انصار و اصحاب با هم تفاوت دارند. امّا نسبت به امام زمان «عجّل اللَّه فرجه» اصحاب امام زمان جزء انصار آن حضرت نیز هستند ولى همه انصار آن حضرت علیه السلام از اصحاب نیستند.
⏹امام جواد علیه السلام فرمودند: «فإذا اجتمعت له هذه العدّه من أهل الإخلاص اظهر امره، فإذاأکمل له العقد – وهو عشره آلاف رجل – خرج بإذن اللَّه عزّوجلّ؛و هنگامى که این گروه (سیصد و سیزده نفر) از اهل اخلاص برایش جمع شوند امر خویش را آشکار خواهد ساخت و چون عِقد (یعنى ده هزار مرد) برایش تکمیل گردد به اذن خداوند خروج خواهد کرد».
⏹چند روایت از پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله است که اگر کسى کار خیرى را از روى جِدّ و حقیقتِ تمنّا انجام دهد، خداوند همان ثواب را به او عنایت مى نماید.
⏹امیرالمؤمنین علیه السلام در یکى از خطبه هاى خود فرمودند: در جایگاه خویش پایدار باشید و بر سختى‌ها و گرفتارى‌ها شکیبایى کنید، و دست‌ها و شمشیرهاى خود را در پى هوس هاى زبانتان به کار نبندید (و سَبُک سرى و تهوّر نداشته باشید) و به آنچه خداوند تکلیف نکرده مشتابید؛ زیرا که هر یک از شما در حالى که حق پروردگار و حقّ رسول و حق اهل بیت او را شناخته باشد و بر خوابگاه خود بمیرد شهید مرده است و مزد او با خداست و سزاوار پاداش کردار نیکى است که در اندیشه داشته و این اندیشه جاى شمشیر کشیدنش را باقى نمى گذارد زیرا که هرکارى وقتى معیّن دارد.
⏹فیض بن المختار از امام صادق علیه السلام روایت کرده که فرمودند: هر یک از شما در حالى بمیرد که منتظر این امر باشد همانند کسى است که با حضرت قائم علیه السلام در خیمه اش بوده باشد. آن گاه چند لحظه درنگ کردند. سپس فرمودند: نه، بلکه همچون کسى است که در
رکاب رسول خداصلى الله علیه وآله شهید شده باشد.
⏹واقعاً کسى که منتظر باشد تا امام زمان «عجّل اللَّه فرجه» ظهور کند و از یاران آقا باشد اگر در رختخواب هم بمیرد مانند کسى است که در رکاب پیغمبر به خون خود آغشته شده است.
بعضى را ثواب شهداى بدر مى دهند و بعضى را، چند برابر شهدا ثواب مى دهند. این‌ها بستگى به نیّت و اخلاص و تمنّا و راستگویى انسان دارد.
⏹عمّار ساباطى گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: اى عمّار! همانا به خدا سوگند هیچ یک از شما بر این حالى که هستید نمیرد مگر آن که نزد خداوند از بسیارى از کشته شدگان در بدر و اُحد برتر باشد، پس شما را مژده باد.
⏹بنابراین ما که از خدا مى خواهیم از انصار امام زمان «عجّل اللَّه فرجه» باشیم، نباید بگوییم: کو تا امام زمان علیه السلام ظهور کند!؛ زیرا این حرف باطل است. بعضى‌ها هم مى گویند ما از خودمان مأیوس هستیم. این هم درست نیست. وقتى که این دعا را مى خواند باید خود را در این مرحله قرار دهد که اگر امام الآن ظاهر شد من در شمار انصار حضرتش قرار بگیرم.
⏹نکته دیگر درباره انصار امام زمان علیه السلام این است که لازم نیست که انصار آن حضرت علیه السلام در زمان ظهور ایشان باشد. الآن هم امام زمان علیه السلام دشمن دارد و اکنون هم مى توان امام را یارى نمود و لازم نیست که جبهه جنگى باشد.
⏹ انسان با گفتار محکم و متقن با مخالفین حضرت بحث کند. البته هم با گفتار و هم با اعمال نیک، دیگران را به سمت دین و مذهب حقّه راهنمایى نماید.
⏹پس اوّلاً باید امام زمان علیه السلام را درست بشناسد و ثانیاً نباید به گونه اى باشد که به نام امام زمان علیه السلام موجبات نارضایتى آن حضرت را به بار آورد، و به جاى این که با اعمال خود مردم را به امام زمان «عجّل اللَّه فرجه» یا به مذهب حقّه دعوت کند آنها را از دین و امام زمان علیه السلام طرد نماید.
⏹نصرت امام زمان علیه السلام شرایط دارد. وقتى مى گوییم: «اللهم اجعَلنى مِن اَنصارِه» نصرت امام زمان «عجّل اللَّه فرجه» باید در تمام اعمال ما، گفتار ما، و کردار ما نمایان باشد.
⏹نباید تعمد در گناه داشته باشیم. مبادا رفتار ما سبب ناراحتى آن حضرت شود. مبادا لباسى بپوشیم که ایشان نمى پسندد، نکند سخنى بگوییم که مایه رنج امام گردد، طورى نباشد که روش ما درست بر خلاف روش و رفتار امام زمانمان باشد ولى به زبان بگوییم: خدایا! ما را از یاران او قرار ده!
⏹انصار امام زمان «عجّل اللَّه فرجه» طبقات مختلف هستند. گاهى اوقات نصرت به غیر مؤمن هم ممکن است انجام شود. یعنى فردى مؤمن نباشد ولى امام زمان «عجّل اللَّه فرجه» را یارى کند. خداوند دینش را گاهى اوقات به وسیله افرادى که مؤمن نیستند یارى مى نماید. پس خوب است وقتى درخواست یارى امام زمان علیه السلام را مى کنیم با قید ایمان و التفات و توجّه باشد تا ان شاء اللَّه جزء مؤمنین باشیم و امام زمان «عجّل اللَّه فرجه» را یارى کنیم.
سیدمهدی حائری واصلی
