معرفت به نورانیت امام عصر (عجل الله فرجه)
امامان همه برای “خدای وحده لا شریک له“، اسباب و وسیله هستند و خداوند بر اساس سنت خویش همه چیز را با اسباب به انجام می‌رساند.
نحوه به انجام رسانیدن چنین اموری آنست که حق تعالی قلب آنان را جایگاه اراده خویش قرار داده که در حدیث طارق امام معصوم (علیه السلام) می‌فرمایند:” یجعل قلبه مکان مشیته.” خدا خود را در درون این “نورالله” جای داده است.
و از قلب ایشان امر و نهی و اراده الهی را جاری می‌سازد که فرموده اند: «أن قلب المؤمن عرش الرحمن». و قلب این ذوات مقدسه به تعبیری و معنای عرش خدای رحمان است.
در آن قلبی که فقط جایگاه خداست، هیچ چیز و کسی در آن جا مسکن ندارد. وسعتش از آسمانهاو زمین وسیعتر است و در آن قلب، خدای رحمان مستولی است. “الرحمن علی العرش استوی و از عرش که قلب امام هر زمانی است اراده خدا جاری میگردد.”
«واراده الرب فی مقادیر امور تهبط الیکم». «اراده خداوند برای تقدیرات امور بر شما نازل میگردد».
«بر اثر قابلیت و استعداد خویش منور میگردد، به نور الله و ایشانند که فرموده اند: “و نور لمن استبصر بنا و عصمه لمن اعتصم بنا ».
«ما نور و روشنایی هستیم برای کسانی که از ما بینش و آگاهی بخواهند».
پس ایشان آیت یگانگی و آثار ربوبیت هستند که در خلقت نوری و در جمیع مراتب وجودیشان و علو و رفعت یگانه بی نظیر شدند و از برای این نور مقدس که ایت حق تعالی است هیچگونه زوال و فنائی نخواهد بود و تکیه گاهی جز به خدای خود نمی جویند و همانند جمیع کائنات که اهل فنایند نقصان و ضعف و فتوری برایشان پیدا نمیشود و پایدار و باقی میباشند که ایشانند وجه خدای ذوالجلال و الاکرام – کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام.
در زیارت امام حسین الی در نیمه شعبان میخوانیم: « أشهد أنک نور الله الذی لم یطف و لا یطق أبدا وأنک وجه الذی لم یهلک ولا یهلک أبدا ».
«شما آن نور خدائی هستی که روشن بوده و تا ابد هیچکس آن را خاموش نتواند کرد و شما آن وجه خدائی هستی که تا ابد هرگز فانی و نابود نخواهد گشت».
حضرت امیرالمومنین (علیه السلام):
«و نحن فی الحقیقه نور الله الذی لا یزول و لا یتغیر».
در حقیقت ما نوری هستیم که زوال و تغییر ندارد».
بنابراین این نور تجلی اعظم و ظهور آتم و حقیقت علیاست که به واسطه بینهایت بودنش (نه بی نهایتی که در عرض خداوندی باشید) افعال و صفات و اسماء خداوند در این نور، متجلی گردیده و محل انتسابات آن چه که به خدا منسوب میشود است؛
زیرا که ذات مقدس حق، در این مراتب و آیات لحاظ نمی گردد؛ چرا که خداوند منزه از آن است که چیزی به او وصل یا خارج یا حمل گردد.
بنابراین علم، قدرت، سلطنت، جلال، جمال، گفتار، افعال، صفات، اخلاق و حرکاتش، همه خدایی است، و بدین سبب، خدا نما میباشد و کارهای خدایی در ایشان به عطای حق ظاهر میگردد.
پس اگر بخواهیم علم خدا را بدانیم (علم در صفات ،نه علم ذات)، باید به علمیت ایشان بنگریم.
وقتی بخواهیم قدرت خدا را ببینیم، باید قدرت امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را ببینیم.
وقتی خواهان گفتار خدا باشیم، باید کلام امام را بشنویم.
اگر رحمت و مهر خدا را بخواهیم، باید در زیر ابر رحمت امامت قرار بگیریم و اگر در قیامت خواستیم مالک یوم الدین را ببینیم، قطعا حاکمیت و سلطنت حضرت امیرالمومنین (علیه السلام) را مشاهده خواهیم کرد که همگان در عرصه محشر در مقابلش زانو خواهند زد.
در این دنیا هم، در حقیقت روح جمیع ذرات هستی ایشانند؛ زیرا روح الله حقیقی همان ذوات مقدس هستند که فرموده اند: «فنحن روح الله». «پس ماییم روح خدا».
حضرت عیسی روح الله (علیه السلام) شعاع کوچکی از آفتاب جهان تاب محمد و آل محمد (علیهم السلام) است و حاکمیت این روح الله در هستی، همانند روح ایشان و جسم ممکنات است. جهان به منزله جسم است و چون زنده و در حرکت است، باید دارای روحی باشد و حجت خدا روح این ملک میباشد.
چنانکه اگر روح از جسم جدا گردد، مرده ای بیش نخواهد شد.چنانکه بقای جسم شما به حیات روح شما بستگی دارد.
یکی از بزرگان اهل ولایت می‌فرمود: قدرت و احاطه این روح بر جسم ممکنات آن چنان قوی و دقیق است که اگر به کوچکترین اعضاء جسم هستی نقصانی وارد گردد با خبر میشود، همانند این که مرکز تشخیص در جسم و اجزاء سر و مغز شماست و اگر سوزنی به پای شما وارد شود بدون فاصله ای از ثانیه و کمتر از پلک زدن از آن درد خبردار میشوید در صورتی فاصله از سر تا به پا می‌تواند افزون از دومتر نیز باشد حال قد شما اگر ده یاصد متر باشد باز همینطور و اگر جسم شما یک دنیا را نیز پر کند به همین منوال درد را به آن واحد احساس می‌کنید. چون تمامی رگهای عصبی پا به مغز نیز کشیده شده است و اتصال دارد و به همین طریق و مثال نیز امام احاطه به جمیع رویدادهای کائنات دارد.
در رابطه با این مطالب حضرت امام صادق (علیه السلام) فرموده اند:
«إن الدنیا لتمثل للإمام فی مثل فلقه الجوز فلا یعثر عنه نها شیء و إنه لیتناولها بین أطرافها کما یتناول أحدکم من فوق مائدته ما یشاء».
«دنیا برای امام مانند نیمی از گردو تصور میشود. هیچ چیزی از آن، از نظر امام عالی پنهان نیست. همانا او بر همه اطراف دنیا احاطه دارد و هرگونه بخواهد، می‌تواند در آن تصرف کند. همانطور که یکی از شما آنچه را می‌خواهید از بالای سفره برمیدارید و بر آن احاطه دارید».
و این گونه است که سلطنت خدای متعال توسط انوارش هویدا میگردد:
«ولاهم أمر مملکته فهم سر الله المخزون».
«خداوند متعال اختیار مملکت خویش را به آنها واگذار نمود».
